Verslag activiteit 27 januari

Jonge Vogelaars timmeren koolmezennestkast

Het zou koud zijn in de kas maar de zon scheen al vroeg op deze koolmezennestkasttimmerochtend met de Jonge Vogelaars en het was lekker behaaglijk in de kas.

Als opwarmertje nodigden we de kinderen uit om over hun belevenissen met nestelende vogels te vertellen. En onze jonge vogelaars bleken zeker opmerkzaam want heel aanstekelijk verhaalden ze over gaten in gebintbalken en muren waar winterkoninkjes in nestelden, over nestjes in vorken van boomtakken, over het verschil in nestelplekken tussen boeren- en huiszwaluwen en dat de duif aan een paar slordige takken in een boom al genoeg heeft.

Ook de door ons uitgestalde koolmezennestjes werden nauwgezet onderzocht. Zo ontdekten we dat er nog piepkleine vogelbotjes en eitjes onderin een nestje verscholen zaten. Zo’n koolmees, werd opgemerkt, verwerkt zelfs hondenharen in het nest. Hopelijk van een niet met vlooiengif behandelde hond. Vandaar de tip van vogelbescherming om vroeg in het voorjaar alvast wat geschikter nestelmateriaal in de tuin te hangen. (https://www.vogelbescherming.nl/actueel/bericht/nesteldrang-zo-helpt-u-vogels-bouwen?ss360SearchTerm=nestmateriaal)

Na dit uitwisselen van wetenswaardigheden was het tijd om de bouwpakketten en waar nodig, hamers uit te delen en kon het timmerfestijn beginnen. Maar niet voordat Florence aan de hand van een voorbeeldnestkast had laten zien hoe de plankjes in elkaar pasten.
En na een uur geconcentreerd meten, passen, timmeren, kijken, verkeerde plankjes vervangen en kromme spijkers uittrekken zaten 8 kinderen trots te glimmen achter hun (bijna) volmaakte nestkasten!

Even uitrusten dus met chocolademelk en hazelnootkoekjes, én Donald Duckjes lezen! Florence en ik zagen heel verbaasd hoe bijna alle kinderen verdiept waren in een Donald Duck. Er was een hele stapel achtergelaten door een andere gebruiker van de kas.

Extra leuk was dat een belangstellende, in Saksische kledij gestoken erfbewoner van Erve Eme, ons als dorpsoudste uitnodigde voor een rondleiding langs alle bijzondere bouwwerken op het Middeleeuwse erf. Er logeerde dat weekend net een groep gezinnen die de Saksische tijd deed herleven. De kinderen keken hun ogen uit .

Als afsluiting volgde een tuinvogelspeurtocht door de Kaardeboltuinen.

Altijd weer leuk om met deze kinderen naar vogels te speuren en verbazingwekkend hoe snel ze een vogel in de kijker krijgen en op naam brengen. Na dit rondje noteerden we een hele lijst.
Net op tijd arriveerden we weer bij de kas. Daar stonden ouders en opa al in afwachting van alle belevenissen en werden de zelf getimmerde kasten bewonderd.

Met het oog op de tuinvogeltelling kregen ze allemaal een tuinvogeltelformulier mee.